1958-1959

Учора Атлантычны
Грымотаў нарабіў,
Са злосцю фанатычнай
У ілюмінатар біў.

Сівы, касматы, грозны
Кіпеў, шумеў, шыпеў.
I я на тэмы розныя
Паразважаць паспеў.

Нічога невядома,
Хоць думай давідна —
I колькі міль дадому,
I колькі міль да дна.

А сёння волат сонны —
Пабушаваў дарма.
Заліта добрым сонцам
Шырокая карма.

З Нью-Йорка ганарыстага,
Не баючыся бур,
Багатыя турысты
Плывуць у порт Шэрбур.

Да дробязей распісана
Адзенне, словы, тон.
Начышчаныя лысіны,
Какетлівы нейлон.

I бары і басейны
Ужо абрыдлі ім,
У горадзе на Сене
Гульнуць, аж пойдзе дым.

З вішнёвымі губамі
Дзяўчынка вунь ляціць.
То шыяй, то клубамі
Абруч пачне круціць.

Мордачка лісіная,
Худзенькі жываток.
Адна панчошка сіняя,
Другая, як жаўток.

А ты глядзі, не смейся —