Яшчэ адзін шумлівы год прайшоў...

Яшчэ адзін шумлівы год прайшоў —
Адна прыступка на кароткай лесвіцы.
Я пастарэў на тысячу дажджоў,
Памаладзеў на тры вясновых месяцы.

Пісаў, чытаў, па свеце вандраваў,
То цешыўся драбніцай, то злаваўся;
Сто лепшых дзён бязглузда засядаў
I з масаю пісьменніцкай зліваўся.

Злівацца трэба з радасцю людской,
З турботамі жыцця і з чалавечым горам.
Хай мой такі нялёгкі неспакой
Вядзе мяне па ўсіх кутках да зморы.

I стане мілым кожны снегапад,
На ўсё зірну я з большаю прыязнасцю
I кожнаму дажджу заўсёды буду рад:
За ім ідуць дні цеплыні і яснасці.