У «Спідале» равела...

У «Спідале» равела.
Рыкала і раўло.
Хацелася Равеля
Паслухаць «Балеро».

Прыглушаны, аднекуль
Прытупаў ён здалёк,
Чыгунны поступ веку,
Жыцця вярблюджы крок.

I не заглушаць бітлы
Іспанскі той напеў:
У ім зародак бітвы
I нераскуты гнеў,

Бясконцыя прасторы
I вечны, вечны рух,
Далёкі голас гора,
I сіла дужых рук,

I гордае каханне,
Агонь і маразы,
Пустыні калыханне,
А ў далях — міражы.

Нідзе няма прывалу,
А бубны б’юць: «Хутчэй!»
I небасхілу мала,
I сонца ўсё ярчэй.