Рэкі не вяртаюцца, як кажуць...

Рэкі не вяртаюцца, як кажуць,
Медзякі старыя не блішчаць...
Захацелася ізноў салдацкай кашы,
Франтавога добрага баршча.

Захацелася ізноў той непагоды
I сухога брацкага пайка...
Глінаю запэцканы, ды горды,
У рэдакцыю вярнуўся я з палка.

I сябры мяне сустрэлі ветла:
Два гады мы разам на вайне.
Сам маёр з біклагі запаветнай —
Хоць скупы — наліў паўшклянкі мне.

Закушу...
А там на пні сасновым —
Мой блакнот ды шолах вецярка.
Я ўначы праз дрот — за словам слова
З хлопцамі пайду па «языка».