Адзінота

 
Што такое антыматэрыя?
          Голас мёртвага салаўя,
          На магнітную плёнку запісаны.
Акіян урываецца з гулам
          У пакой мой,
          Завалены кнігамі.
З джунгляў выскачыў
          Тыгр паласаты,
          Сігануў у напрамку буфета...
Зноў ажыў пахаваны акцёр,
          Пазірае жулікавата
I стараецца рассмяшыць
          Старажытнымі прэснымі жартамі.
Потым лектар пра сувязь з жыццём,
          Аб маральным абліччы бубніць;
Сам жа век на лянівай тахце
          Хціва лічыць свае ганарары...
Валадар электроннае лямпы,
          Годзе прывідны свет выклікаць,
Годзе моўчкі сядзець і курыць
          У такой незямной адзіноце...
Ты пра шчасце сто кніг прачытай —
          Без яе шчаслівейшы не станеш.
Пра каханне ўсе фільмы прагледзь —
          А мацней, чым яе, не палюбіш.
Горад шчодра заліты святлом —
          Вочы слепяць мільёны агнёў.
У адным толькі цёмна акне —
          А табе ўжо святла не хапае.
Дык нырні ў чалавечы прыбой,
          Што па вуліцы голасна плешчацца.
Можа, цёмнае тое акно
          Для цябе ў гэту ноч загарыцца.