Буслы, буслы...
*
Калі лятуць чароды птушак з поўдня,
Аднойчы настае бусліны час.
Прастор дзіцячым крыкам перапоўнен:
— Буслы, буслы...
Вясна прыйшла да нас!
*
Хлусня, што пад капустаю знаходзяць
Малых,
I ты забудзь пра гэты слых.
Нам,
Каб жыла сям’я у добрай згодзе,
Дзяцей прыносяць белыя буслы.
*
Дзіця і бусляня.
I сонечны сланечнік.
Як добра ім на хвілю падружыць.
I кожны з іх
I вечна, і сардэчна
Імгненнем гэтым будзе даражыць.
*
Ёсць добрае буслінае каханне.
Буслянка — гэта школа выхавання:
Як жыць, дружыць
I ў вырай адлятаць...
I нам з буслоў не сорам прыклад браць.
*
Няма радзімы без бацькоўскай хаты;
Бусліны клёкат — гэта родны дом;
Ты будзеш жыць шчасліва і багата,
Калі над хатай — буслава гняздо.
*
А летнім днём блакіт нябёс бясконцы